Hanoi

Even terug in Hanoi.

Grappig hoe snel je je dan weer 'thuis' voelt als je ergens al eerder geweest bent. Ik vind Hanoi een prettige stad, ook al is het dan een drukke stad. Temperatuur is prettig, het leven vind hier echt op straat plaats met al zijn eettentjes, winkeltjes, ambachten (vandaag een fotoo genomen van een kapper die een spiegel aan de muur getimmerd had en klaar is klara!)
Nog 1 dingetje van Sapa: we waren dus uitgenodigd door een paar lokale dames die quasi gezellig langs de weg zaten te keuvelen.. nou, 1 daarvan had een flinke rooie plek op haar voorhoofd ter grootte van onze ouwe rijksdaalder. Ik vragen wat dat was en ze vertelde dat ze hoofdpijn had en iets op haar voorhoofd had gehad wat de hoofdpijn moest wegnemen... OK.
Terwijl het water opstond liep ik wat rond in hun huis en kwam die dame met die plek weer bij me staan. Ik weer vragen, want snapte nog steeds niet wat ze nou bedoelde (altijd al een trage leerling geweest). Ze haalde hierop een hoorn uit een la (ze beweerde dat het de hoorn van een geit was geweest). Ze zette de hoorn op haar voorhoofd om uit te leggen wat ze nou bedoelde.. Dirk snapte het nog niet natuurlijk.. vervolgens werd ik op een stoeltje bij een vuur neergezet en werd een gloeiend kooltje uit het vuur gehaald en in de hoorn gedaan. Dit werd op mijn voorhoofd geplaatst en verdomd.. hij bleef plakken! Hiermee liep zij dus een half uurtje rond zo beweerde ze en weg was de hoofdpijn... geloof het of niet.
Mazzel dat de hoofdpijn niet bij mij werd afgeleverd.. waarschijnlijk had-ie daar niet lang genoeg op mijn hoofd gezeten, hij kwam er al weer snel vanaf. Ik was ook als de dood om achterover te komen waardoor het gloeiende kooltje op mijn hoofd zou komen!?
Gisteravond ging de trein weer retour van Sapa naar Vietnam stipt om 20:15. Even leek het erop dat we de coupe voor onszelf hadden, maar even later, de trein reed al even, kwam er een Vietnamese dame bij ons en waren alle vier bedjes gevuld. We hadden een heel gezellige coupe dit keer, compleet met bloemetjes, schilderijtjes en sfeerverlichting. Lekker geslapen totdat zuslief me duidelijk maakte dat we bijna in Hanoi waren.
6 uur kwamen we de trein uit en stond een chauffeur ons alweer op te wachten, dezelfde die ons 3 dagen eerder weggebracht had.
Het station heeft een beetje vreemde bouw; 2 flanken in koloniale stijl en een modern middenstuk, met dank aan de amerikanen die dit eruit gebombardeerd hebben. Bianca las een stuk voor uit haar reisboek dat die mafkezen hier 3,5 jaar 800 ton bommen PER DAG hebben losgelaten in de hoop dat de Vietcong zich gewonnen zougeven en toen dat niet het geval was ze zijn overgegaan tot een chemische oorlogvoering inclusief (deels door Philips Duphar gefabriceerde troep uit de Vogelmeerpolder) napalm Dioxine en ander ontbladeringsmiddel...in totaal zo'n 80 miljoen liter.... wist gerust wel dat het geen pretje geweest is, maar bij het horen van dit soort getallen.....!!!

We waren vroeg en hadden nog geen kamer, dus een ontbijtje gescoord en op weg gegaan naar het mausoleum van Ho Chi Min.
We hadden gelezen dat het wel een tijdje kan duren voor je binnen bent, maar dat viel gelukkig alles mee... dankzij het laagseizoen zullen we maar zeggen..? Ho lag er mooi bij en vertrok geen spier. Het boek vertelde dat hij tegen zijn zin in is opgebaard. Hij leefde de laatste jaren van zijn leven een teruggetrokken bestaan ver weg van alle politiek en had verzocht zijn lichaam te cremeren en op drie plaatsen te verstrooien, maar het heeft er toch alle schijn van dat dit verzoek nooit gehonoreerd is of zouden toch een wassenbeeld gemaakt hebben en....?

Na het mausoleum naar het oorlogsmuseum waar een heel heroisch beeld geschapen wordt van de vietnamese strijders terwijl de cijfers toch doen vermoeden dat het hier een slachtpartij geweest is van jewelst; de amerikanen hebben bijna 60 duizend man verloren in de twintig jaar dat ze hier gezeten hebben en zo'n 3.5 miljoen manschappen over de oceaan gesleept hebben en de vietnamezen een veelvoud hiervan. Bovendien had dee ontbladeringstroep als bijkomend gevolg dat er nog heel lang gemutileerde kinderen geboren werden door besmetting van niet alleen de mensen maar ook de grond waar de groentes groeien....

Ook nog even naar het museum van literatuur geweest waar Confusius (als ik zijn naam maar goed schrijf!?) zijn leer heeft verkondigd.

Hierna waren de batterijtjes van ons leeg en hebben we een taxi terug naar het hotel genomen waar we lekker zijn gaan poedelen.
Nu net weer een happie gegeten bij 1 van de vele straat stalletjes en nog wat lezen en naar bed.

Morgen naar Halong Bay; gaan we met een bootje lekker ronddobberen. Lijkt me helemaal lekker; ff weg van de drukke stad, vrijdagavond weer terug en zaterdag weer vliegen, wat gaat het toch snel!!!!!!