Jungle

Tjeetje, let je ff niet op en dan is het alweer de laatste dag van de vakantie, morgen gaan we alweer terug!
Dinsdag liepen we nog door de stad en kregen het idee om ook Alkmaar gezien te hebben en zo geschiedde. We namen een bootje de Surinamerivier over, daar de bus naar Alkmaar en maar rijden. Een klein uurtje stonden we in het dorp Tamanredjo op de Oost-West verbinding en waren we al door Alkmaar heen gereden. Ik dacht dat Alkmaar een plaats was, maar het is dus meer een buurt oftwel een ressort zoals dat hier heet en het ligt in de streek Commewijne. 's Avonds gaan eten in Blauwgrond; een hoek van Paramaribo waar veel Javanen wonen die eethuisjes hebben. Dit keer een saoto soep genomen MET peper en dat hebben we (Marcel en ik) geweten, POEH! Dinsdag stond Berg en Dal op het program. Michel, Roos en kids gingen in de gehuurde auto, Marcel, Miriam, Gabriëlle in ik wilden met openbaar vervoer. Dat was een vergissing, want er gaan geen bussen naar Berg en Dal. Wij dus een alternatief gezocht en gevonden; iemand met een busje volgeladen mensen en bed etc wilde ons wel meenemen. Daar aangekomen zijn we iets gaan doen wat ik nooit dacht dat ik zou gaan doen; een Canopy trail; aan een kabel door het bos suizen! Deed me erg denken aan Peru toen Tanja met het idee kwam te gaan raften en dat vond ik toen ook te gek, de Canopy trail was ook helemaal leuk; aanrader!
Aan het einde van de dag werden we opgehaald door ene Kens, die door Thea was gecharterd. Hij bracht ons naar Ston Eiland; een schiereiland in het Brokopondo meer. Ook weer een prachtplekkie; aan het water met zicht op de dode bomen die daar sinds het aanleggen van het stuwmeer in 1963 alleen nog met hun kruinen boven water uit komen.
De volgende morgen kwam Kens ons weer ophalen, dit keer met Thea. Hij bracht ons naar Atjoni waar de weg ophoudt en het vervoer verder gaat met boten over de rivier. Wat een ervaring zeg; wij ook in 1 van de vele boten en verder ging de reis. We hadden nog zo'n 2 uur te gaan voordat we in Pikinslee aankwamen. Onze bootsman was echt super; hoe hij ons door de vele rotsen in de rivier doorloodste, echt geweldig.
Daar aangekomen ben ik door het Marondorp gewandeld en ging terug in de tijd. Het dorp telde zo'n 3000 man/vrouw, woonde in houten hutjes, sommige met golfplaten en lagen allemaal kriskras door elkaar heen. Op een goed moment was ik natuurlijk de weg kwijt, maar dat was snel opgelost; een paar jongens vroegen me waar ik heen wilde in half Nederlands en ik kon alleen de naam van onze Kens bedenken; nou, dan brengen we je toch even? En zo geschiedde; tot aan de deur van het huis van Kens werd ik terug gebracht en nog een prettige dag gewenst. Inmiddels stond het avondeten alweer klaar en konden we aanschuiven. Op het nieuws kwam dat de amnestiewet aangenomen is in Suriname; ik snap er steeds minder van...
De volgende morgen gaat de reis verder naar Hekoenoenoe. Thea had op televisie gezien dat hier een leuk winkeltje geopend was waar de mensen allerlei mooie dingen maken van kalebassen. Even verder wordt weer wat voedsel ingeslagen, weer even verder brood afgegeven en uiteindelijk gaan we uit de bood om een wandeling te gaan maken naar de ananasberg. Na een uur komen we de eerste ananas tegen en dus ook de berg die even verder nog 1 ananas laat zien, maar verder heeft de naam niet veel met ananas van doen.. We genieten van het uitzicht en gaan weer terug. In het dorp lopen we langs het consultatiebureau en eten we de meegenomen bami aan de waterkant op. Hierna is het tijd om te gaan badderen in de stroomversnelling waar ik de naam van vergeten ben.... iets met watra....waar we contact hebben met een groep hollandse jongens van 14 met een ADHD of autisme storing en hun begeleiders die hier 14 dagen doorbrachten. Het was inmiddels na vieren; tijd om naar huis te gaan wanneer het begint te regenen om niet meer op te houden; heb blijft maar hozen en onze Bootsman Jimmy scheurt zonder twijfel over de rivier tussen de rotsten door en brengt ons weer veilig thuis na 2 uur varen, wat een man! Hier ons gauw in droge kleren gestoken en ons huisaapje kreeg de volle aandacht, wat een scheetje! Zijn moeder was doodgeschoten door jagers en Kens heeft zich toen over de baby ontfermt; gevoed met een flesje!
De volgende morgen met zijn allen vroeg op, want het Maron museum gaat bezocht worden. Om half elf is het tijd om weer in de boot te stappen als blijkt dat er een probleem met de motor is; deze omgeruild en verder met de geit. Nog twee spectalulaire stroomversnellingen overleefd en tegen 1 uur waren we weer terug in Atjoni. Hier gegeten en door. Onderweg nog een goudmijn bezocht, afscheid genomen van Thea en half zes waren we weer in het appartement waar Michel en de rest op ons wachtten. Al gauw stond er weer bier op tafel. en werd er eten (Roti!) bezorgd.
Lekker douchen zo, morgen op tijd op om nog 1 x te kijken op het onafhankelijkheidsplein om te zien of de heren met hun vogeltjes elkaar te loef at steken door hun vogeltjes het mooist te laten zingen en dan om kwart over 1 de bus in naar het vliegveld.
Suriname, het was me een genoegen!

Fotoos zijn vanaf maandag te zien op www.dirkzwetsloot.nl/photo